بررسی لکسوس CT200H مدل 2018

چیزی که ما در اینجا با آن مواجهیم، یک آپدیت ملایم برای لکسوس CT200H بوده که بر پایه تویوتا پریوس استوار شده است. تغییرات ظریفی در ظاهر بیرونی این خودرو اعمال شده که به عنوان مثال می‌توان به جلوپنجره دوکی شکل مشبک به رنگ مشکی اشاره نمود. در چراغ‌های جلو لامپهای bi-LED استفاده شده و چراغ‌های مه شکن LED در محیط اصلاح شده قرار گرفته‌اند. رینگ‌های 16 اینچی در نسخه پایه این خودرو استفاده شده و برای مدل F-sport که دراینجا مورد بررسی قرار داده‌ایم، از نوع 17 اینچی با پرداخت تیره متالیک بهره گرفته‌اند.

ظاهر چراغ‌های عقب تیزتر به نظر می‌رسد و کلیه لنزهای LED آرایش L شکل خود را حفظ کرده‌اند. قسمت زیرین سپر عقب نیز دستخوش تغییرات شده و در نسخه F-sport به تریم هواکش کاذب مزین گشته است.

داخل کابین این خودرو هم با بهره‌گیری از صفحه نمایشگر بزرگتر به قطر 10.3 اینچ بروزرسانی‌ شده است. تزئینات چرمی سفید یا قرمز رنگ به گزینه‌های انتخابی ظاهر کابین افزوده شده و اگر مورد پسندتان نبودند، می‌توانید چرم تمام مشکی را انتخاب نمایید. همچنین مدل 2018 این خودرو به سامانه‌های کمکی راننده نیز مجهز شده‌ است. از جمله می‌توان به ترمز خودکار در مواقع اضطراری، هشدار پیش از برخورد، هشدار انحراف از مسیر، کروز کنترل راداری و نوربالای خودکار، اشاره کرد.

تغییرات صورت گرفته بر روی مدل 2018 رایگان نبوده و برای نسخه پایه مبلغ 2150 دلار استرالیا را علاوه بر قیمت 40,990 دلاری قبل، طلب می‌کند. همچنین نسخه لاکچری اسپرتز به ارزش 56,900 دلار با افزایش 810 دلاری روبرو شده است. نمونه مورد بررسی در اینجا نیز با 1960 دلار افزایش، به قیمت 50,400 دلار استرالیا روانه بازار این کشور شده است.

نیروگاه هیبریدی این خودرو مصرف سوخت مناسبی دارد و می‌توان حداقل در رانندگی شهری، پیشرانه 1.8 لیتری بنزینی را به مرخصی ساعتی فرستاده و از خدمات واحدی الکتریکی بهره‌مند شد. طبق اعلام رسمی شرکت لکسوس، مصرف سوخت این خودرو به ازای طی هر صد کیلومتر، معادل 4.4 لیتر به صورت ترکیبی خواهد بود. این درحالیست که رقبایی همچون ب‌ام‌و 118 دیزل و آئودی A3 1.0 TFSI به ترتیب دارای مصرف سوخت 4.2 و 4.9 لیتر بر صد کیلومتر هستند.

اگرچه رانندگی در حالت تمام الکتریکی نیز کاملا راضی کننده است اما هر زمان که اراده کنید، پیشرانه بنزینی با یک اشاره پدال به خدمت شما در خواهد آمد. این جایگزینی کاملا نرم و یکپارچه صورت گرفته و با حداقل ناملایمتی نیرو را به سمت چرخ‌های جلو سوق می‌دهد.

با وجود پیشرفت فراوان، اما برخی جنبه‌های کسل کننده سامانه هیبریدی هنوز هم حس می‌شود که بایستی فکری به حالشان بکنیم. به عنوان مثال حس ترمزگیری و عکس العمل سیستم باز تولید انرژی سامانه ترمز، تاحدی ناامیدکننده است و به طور نسبی مانع ترمزگیری دقیق و یکپارچه می‌شود.
پاسخگویی ضعیف دریچه گاز در حالت نرمال، می‌تواند به هنگام دور زدن و پیچیدن مشکل ساز باشد و مجبور هستید به طور دائمی از طریق دکمه چرخان تعبیه شده بر روی کنسول مرکزی، بین حالت اسپرت، اکو و یا نرمال در رفت و آمد باشید.

حتی در حالت اسپرت هم نباید انتظار یک پرفورمنس هیجان انگیز را داشته باشید، چرا که حداکثر توان خروجی پیشرانه معادل 134 اسب بخار بوده و بر اساس اطلاعات رسمی منتشره از سوی شرکت سازنده، شتاب صفر تا صد آن نیز معادل 10.3 ثانیه است. عملکرد گیربکس CVT هم چندان الهام بخش نیست و اثری از هیچگونه پدل-شیفتر برای تعویض دستی دنده‌ها مشاهده نمی‌شود.

نسخه‌های F-sport و لاکچری اسپرتز به منظور ارتقای کنترل بدنه و پایداری، به کمک‌فنرهای اسپرت مجهز شده‌اند. همچنین به واسطه سفتی و یکنواختی مناسب فرمان، عبور از پیچ‌ها به گونه‌ای قابل پیش‌بینی انجام می‌شود. با وزنی در حدود 1450 کیلوگرم، لکسوس CT200H همانطور که از یک خودروی پنج درب در این سطح انتظار می‌رود، نسبتا سنگین است و با افزایش سرعت، بایستی نگران کم‌فرمانی خودرو بود. همچنین نویز لاستیک‌ها هم در این حالت افزایش می‌یابد.

در ضمن اگر انتظار نرمی و آسایش از سیستم تعلیق این خودرو دارید، بهتر است نگرش خود را تغییر دهید. در عوض صندلی‌های جلو کاملا نرم و مرفه بوده و به گرمکن و تنظیمات مختلف الکتریکی مجهز شده‌اند. ارگونومی یکی از نقاط قوت کابین این خودروست و محفظه‌های ویژه قراردادن اشیا، شامل یک شکاف بر روی کنسول میانی ویژه جایگیری گوشی موبایل، دو عدد نگهدارنده فنجان و فضا‌های چهارگوش تعبیه شده روی درب‌ها، می‌شود.

کابین این خودرو اگرچه خوش ساخت است اما کیفیت مواد بکار رفته در آن بیشتر با خودرویی همچون مزدا3 قابل قیاس است تا یک خودروی پنج درب آلمانی. کیفیت اهرم تعویض دنده خوب بنظر نمی‌رسد و درب تاشوی روی کنسول کمی لق می‌زند.

بهترین تغییر اعمال شده در کابین مدل 2018 این خودرو، به تعویض صفحه نمایشگر هفت اینچی با یک نمونه 10.3 اینچی باز می‌گردد. البته متاسفانه تغییری در نرم افزار پرپیچ و خم و کسل کننده آن دیده نمی‌شود. جوی استیک ویژه کار با نرم افزار سیستم اطلاعات سرگرمی نیز گاهی وظیفه خود را به درستی انجام نداده و مشکل ساز میشود. سیستم صوتی مارک لوینسون به همراه سانروف و کلید کارتی هوشمند، جزیی از پکیج 4500 دلاری این خودرو هستند. میزان صدای بم سیستم صوتی خوب است اما بلندی آن در جایی محدود شده که نمی‌توان به طور کامل از نوای موسیقی لذت برد. سرنشینان عقب هم در طول سفر خسته و رنجور خواهند شد چرا که هیچ گونه پورت USB، دریچه هواکش و تکیه‌گاه آرنج در این بخش وجود ندارد. مواد پلاستیکی بکار رفته در پنل درب‌ها از آنچه که در قسمت جلو وجود دارد نیز ارزانقیمت‌تر بنظر می‌رسد. فضای زانوها نیز برای افراد میان سایز با محدودیت مواجه است.

محفظه بار کم عمق یکی دیگر از نتایج منفی بکارگیری سیستم هیبرید است، زیرا باتری آن در کف این قسمت قرار گرفته است. پهنای محفظه بار مناسب است و در زیر آن چندین فضای کوچک برای جای دادن اشیا تعبیه شده است. همچنین صندلی‌های عقب با درجه تفکیک 60/40 قابلیت تا شدن دارند.

لکسوس CT200h، خودرویی است که وظیفه رقابت با حریفانی قدر بر گردنش نهاده شده، اما بر پلتفرم نه چندان جذاب تویوتا پریوس استوار گشته است و از فقدان حق انتخاب در زمینه قوای محرکه رنج می‌برد. از نظر تجهیزات نیز نسبت به خودرویی که قرار است هم لوکس باشد و هم اسپرت، دچار نقصان است. با این تفاسیر لکسوس نسبت به عرضه مدل جدید در ایالات متحده بیخیال شده و اگر شما قصد خرید این مدل را دارید، بهتر است به رقبایی نظیر فولکس واگن گلف آر، آئودی A3 و ب‌ام‌و 125i هم نظری بیافکنید.